Μπορεί το ευρύ κοινό να έμαθε το όνομα του Zerocalcare, κατά κόσμο Michele Rech, χάρη στις σειρές κινουμένων σχεδίων του Netflix, Tear Along the Dotted Line (2021) και This World Can’t Tear Me Down (2023), ωστόσο ο δημιουργός από τη Ρεμπίμπια της Ρώμης είχε κάνει την εντυπωσιακή εμφάνισή του στην ιταλική σκηνή των κόμικς ήδη από το 2011, όταν κυκλοφόρησε την Προφητεία του Αρμαντίλλο σε μορφή αυτοέκδοσης. Τα πρώτα 500 αντίτυπα εξαφανίστηκαν εν ριπή οφθαλμού, υποχρεώνοντας τον δημιουργό της σε άλλες δέκα ανατυπώσεις. Την επόμενη χρονιά, το κόμικ επανακυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Bao Publishing, αυτή τη φορά σε έγχρωμη εκδοχή, κερδίζοντας το βραβείο Gran Guinigi στο μεγαλύτερο φεστιβάλ κόμικς της Ιταλίας, το Lucca Comics & Games. Πλέον, το όνομά του θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα της ανεξάρτητης σκηνής κόμικς και διαβάζοντας κανείς την Προφητεία του Αρμαντίλλο, η οποία κυκλοφόρησε σε μία πλούσια, σκληρόδετη έκδοση από τις DocMZ Publishing και της Chaniartoon Press, δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί το γιατί.

Το κόμικ αποτελείται από δεκάδες, κυρίως αυτοτελείς ιστορίες από τη ζωή του Zerocalcare, οι οποίες ζωντανεύουν μέσα από την απολαυστικά σουρεαλιστική ματιά του. Οι εσωτερικές του σκέψεις παίρνουν την μορφή του αρμαντίλλο, με το οποίο αναπτύσσει μερικές ξεκαρδιστικές συζητήσεις, συμμαθητές που ανταγωνίζονται για το ποιος είναι περισσότερο κουλ μεταμορφώνονται σε δεινόσαυρους, ένας δραματικός μονόλογος για την ακαταστασία του σπιτιού του φιλτράρεται μέσα από χαρακτήρες του Star Wars, ενώ οι άβολες σιωπές στη διάρκεια συζητήσεων απεικονίζονται ως ρουφήχτρες που απειλούν να εξαφανίσουν τα πάντα στο πέρασμα τους.

Αναπόφευκτα, το αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε παρά να είναι ξεκαρδιστικό. Ωστόσο, είναι συναρπαστικό πως ο Zerocalcare διατηρεί το χιούμορ του ακόμα και σε εκείνες τις στιγμές που το κλίμα βαραίνει∙ όταν δηλαδή επανέρχεται η θύμηση της Camille, της φίλης του που έχασε ξαφνικά, αλλά μάλλον όχι τόσο απροσδόκητα, τη ζωή της. Εκείνες τις στιγμές το χιούμορ δεν έρχεται για να απαλύνει τον πόνο, αλλά για να σου ραγίσει την καρδιά με ακόμα μεγαλύτερη ορμή, προσδίδοντας στην Προφητεία του Αρμαντίλλο μια κωμική μελαγχολία.

Ο θρήνος για τον χαμό της φίλης του διαπλέκεται με τα άγχη και τις πολιτικές διεκδικήσεις μιας ολόκληρης γενιάς, συνυφαίνοντας ένα μωσαϊκό ιστοριών γεμάτο γλυκόπικρο χιούμορ για τα όνειρα που ματαιώθηκαν απότομα, ανείπωτα μυστικά και τις κατάλληλες στιγμές που δεν ήρθαν ποτέ. Μέσα από τις σελίδες της Προφητείας του Αρμαντίλλο, ο Zerocalcare φιλτράρει τα βιώματα της γενιάς του μέσα από τα μάτια της κοινής της γλώσσας, της ποπ κουλτούρας, καταφέρνοντας να μιλήσει στην καρδιά ανθρώπων που μπορεί να μην έχουν την παραμικρή ιδέα πού στο καλό βρίσκεται η Ραμπίμπια και να μην έχουν πειστεί ακόμα πως κάπου εκεί κρύβεται ένα μαμούθ που φουσκώνει με περηφάνια τους κατοίκους της, αλλά βρίσκουν στα καρέ της και στις χαρακτηριστικές μακρόστενες και γκριζοπές -λες και έχουν χάσει κάθε θέληση για ζωή- φιγούρες του Zerocalcare κάτι από τον έφηβο και ενήλικο εαυτό τους.

Πηγή: thedirectorscut.gr

Οι εκδόσεις Chaniartoon Press και DocMZ Publishing προσφέρουν στους αναγνώστες μας το εξαιρετικό κόμικ του Τζεροκαλκάρε με τίτλο «Η Προφητεία του Αρμαντίλλο». Στην κλήρωση συμμετέχουν αυτομάτως τα μέλη μας και όσοι ακόμη γραφτούν συνδρομητές μέχρι και τα μεσάνυχτα της Δευτέρας 11 Αυγούστου.

Λίγα λόγια για το νέο φαινόμενο της 9ης τέχνης

Η Προφητεία του Αρμαντίλλο, το πρώτο κόμικ του Ιταλού δημιουργού Τζεροκαλκάρε, είναι το έργο που εγκαινίασε μια νέα εποχή για την ευρωπαϊκή σκηνή κόμικς, καθιερώνοντας έναν δημιουργό με μοναδική εικαστική γραφή. Με αφοπλιστικό χιούμορ, αυτοσαρκασμό και αναπάντεχα δραματικό βάθος, το βιβλίο αφηγείται πώς ο νεαρός καλλιτέχνης αντιμετώπισε την απώλεια της αγαπημένης παιδικής του φίλης, έχοντας δίπλα του τον αλλόκοτο, αλλά γεμάτο σοφία, συμπρωταγωνιστή του: ένα γιγαντιαίο αρμαντίλλο που λειτουργεί ως προσωποποίηση της συνείδησής του.

Δομημένο ως μια σειρά μικρών ιστοριών που συνδέονται σε μια συνεκτική αφήγηση, το κόμικ κατέκτησε αμέσως το κοινό στην Ιταλία, ξεπερνώντας τις 300.000 πωλήσεις. Η οικουμενική του θεματολογία για την απώλεια, τη διαχείριση του πόνου και τη βίαιη ενηλικίωση, σε συνδυασμό με την αφοπλιστική προσέγγιση του δημιουργού, έδωσε στην Προφητεία του Αρμαντίλλο την ώθηση να ταξιδέψει πέρα από τα σύνορα της Ιταλίας, μεταφρασμένο σε επτά γλώσσες και αγαπημένο από αναγνώστες σε όλο τον κόσμο.

Οι εκδόσεις Chaniartoon Press και DocMZ Publishing φέρνουν τώρα στους Έλληνες αναγνώστες την πιο ολοκληρωμένη έκδοση του έργου: 160 έγχρωμες σελίδες, σκληρό εξώφυλλο και πλούσια συνοδευτικά κείμενα, μαζί με μια αποκλειστική συνέντευξη του Τζεροκαλκάρε. Πρόκειται για την απόλυτη ευκαιρία να γνωρίσει κανείς την αυθεντική μορφή του κόμικ που έθεσε τις βάσεις για το εκδοτικό και καλλιτεχνικό φαινόμενο που ακολούθησε.

Βραβεία και διασκευές

Η Προφητεία του Αρμαντίλλο τιμήθηκε με το βραβείο Gran Guinigi στο μεγαλύτερο φεστιβάλ κόμικς της Ιταλίας, Lucca Comics & Games, και το 2018 μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον σκηνοθέτη Εμανουέλε Σκαρίντζι, κάνοντας πρεμιέρα στο 75ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Η ταινία προβλήθηκε την ίδια χρονιά και στις «Νύχτες Πρεμιέρας» στην Αθήνα.

Το 2021, η ιστορία γνώρισε μια επιτυχία μέσω της σειράς κινουμένων σχεδίων Κατά Μήκος της Διακεκομμένης Γραμμής, που κυκλοφόρησε στο Netflix και κατέκτησε την κορυφή των προτιμήσεων του ιταλικού κοινού για εβδομάδες, φέρνοντας τον δημιουργό ακόμα πιο κοντά στο διεθνές κοινό.

Με την αλήθεια και την ευαισθησία του, ο Τζεροκαλκάρε κατάφερε να δημιουργήσει μια ιστορία που, παρότι βαθιά ριζωμένη στην ιταλική κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα, παραμένει καθολικά αναγνωρίσιμη. Η Προφητεία του Αρμαντίλλο είναι κάτι παραπάνω από ένα κόμικ για την απώλεια, είναι μια ιστορία για την ενηλικίωση, τον φόβο, το χιούμορ που μας κρατά ζωντανούς και την προσπάθεια να συμφιλιωθούμε με τον εαυτό μας.

πηγή: info-war.gr

Η πρώτη μεγάλη επιτυχία του Τζεροκαλκάρε, του σημαντικότερου ονόματος των σύγχρονων εναλλακτικών ευρωπαϊκών κόμικς, ήταν η «Προφητεία του Αρμαντίλλο», ενός ημιαυτοβιογραφικού έργου με πικρό χιούμορ για την απώλεια, τις νευρώσεις, τις αποτυχίες αλλά και τη συντροφικότητα μιας γενιάς που παλεύει να βρει την ψυχική της ισορροπία και την πολιτική ταυτότητά της

«Ονομάζεται “Προφητεία του Αρμαντίλλο” κάθε αισιόδοξη πρόβλεψη που στηρίζεται σε υποκειμενικά και ανορθολογικά στοιχεία καμουφλαρισμένα σε λογικά και αντικειμενικά, προορισμένη να τρέφει απογοήτευση, απελπισία και τύψεις, στον αιώνα των αιώνων. Αμήν». Οι προφητείες αυτές είναι καταδικασμένες όχι μόνο να μην εκπληρωθούν ποτέ, όταν τις διατυπώνει ο «φανταστικός φίλος» του Τζεροκαλκάρε που βρίσκεται μόνο μέσα στο κεφάλι του, αλλά και να τον γεμίζουν θλίψη κι ενοχές σε κάθε νέα αποτυχία που διαδέχεται την προηγούμενη και προηγείται της επόμενης, σε μια αλυσίδα δίχως τέλος. Κάπως έτσι εξηγεί ο Ιταλός δημιουργός τον τίτλο της πρώτης ολοκληρωμένης του αυτοέκδοσης από το 2011, έτος που φαίνεται πια τόσο «μακρινό» με δεδομένη την παραγωγική έκρηξή του από τότε μέχρι σήμερα· μια έκρηξη που τον μετέτρεψε σε ένα μοναδικό καλλιτεχνικό φαινόμενο όχι μόνο για την Ιταλία αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη.

Γεννημένος το 1983, ο Τζεροκαλκάρε, κατά κόσμον Μικέλε Ρεκ, με την «Προφητεία του Αρμαντίλλο» (συνεργασία των εκδόσεων Chaniartoon Press και DocMZ Publishing, μετάφραση Γιάννης Ιατρού, Τζόναθαν Τσικαρέλι, 164 σελίδες) διαμόρφωσε την πολιτική του συνείδηση και ταυτότητα κατά τη σκληρή περίοδο του «μπερλουσκονισμού», συμμετέχοντας στις διαμαρτυρίες της Γένοβας με αφορμή τη Σύνοδο του G-8 το 2001 και υπό το σοκ της αστυνομικής και κρατικής βίας που οδήγησε στη δολοφονία του Κάρλο Τζουλιάνι, γεγονός που σημάδεψε τη μετέπειτα καριέρα του. Οπως αναφέρεται και στο σύντομο βιογραφικό του που περιλαμβάνεται στην υποδειγματικά προσεγμένη και πλούσια έκδοση: «Γνήσιο τέκνο της γενιάς του, ο Τζεροκαλκάρε μεγάλωσε με τα κόμικς και τις ταινίες κινουμένων σχεδίων της Disney, με αμερικανικά κόμικς και μάνγκα, με τα βιντεοπαιχνίδια της Nintendo με προεξέχον το Game Boy, με επιρροές από την τηλεόραση και τον κινηματογράφο της εποχής, όπως το Star Wars και το Jurassic Park. Παράλληλα με τις ποπ αναφορές του, μεγαλώνοντας ανακάλυψε την πανκ σκηνή και τα πολιτικοποιημένα μονοπάτια των καταλήψεων, όπου έκανε τα πρώτα βήματά του ως καλλιτέχνης, σχεδιάζοντας φλάιερ, αφίσες, εξώφυλλα δίσκων και, φυσικά, κόμικς». Αυτά δημοσιεύονταν σε περιοδικά (Carta), ανθολογίες (Zero Tolleranza), φανζίν (Antifa!nzine) και εφημερίδες (Liberazione και La Repubblica) ενώ παράλληλα εργαζόταν περιστασιακά ως καθηγητής ιδιαιτέρων μαθημάτων γαλλικών, μεταφραστής ντοκιμαντέρ κυνηγιού και ψαρέματος, συμβασιούχος στο αεροδρόμιο Φιουμιτσίνο και άλλες δουλειές του ποδαριού.

«Η Προφητεία του Αρμαντίλλο», όμως, το 2011 απογείωσε την καριέρα του με αποτέλεσμα τα βραβεία να διαδέχονται το ένα το άλλο, τα επόμενα βιβλία του να ξεπερνούν σε πωλήσεις τις 100 χιλιάδες αντίτυπα και να προκύψουν και δύο σειρές animation στο Netflix («Κατά μήκος της διακεκομμένης γραμμής» και «Αυτός ο κόσμος δε θα με κάνει κακό») με μεγάλη επιτυχία. Τι είναι, όμως, αυτό που κάνει το «Αρμαντίλλο» τόσο ιδιαίτερο και ενδιαφέρον; «Το αρμαντίλλο, ένα μικρό τεθωρακισμένο θηλαστικό που επιβιώνει κλείνοντας τον εαυτό του σε μια προστατευτική μπάλα, γίνεται το άλτερ έγκο του δημιουργού, η φωνή του υποσυνείδητού του. Μέσα από αυτόν τον φανταστικό συνομιλητή, ο Τζεροκαλκάρε ψυχογραφείται. […] Ο δημιουργός από τις σελίδες του κόμικς μοιράζεται μαζί μας μικρά και μεγάλα συμβάντα που τον καθόρισαν, μέσα από τις σχέσεις του με τους φίλους του, την οικογένειά του και μια μεγάλη γκάμα ζωόμορφων χαρακτήρων. Ετσι, βλέπουμε τις κοινωνικές σχέσεις του, τα επαγγελματικά του, τα ερωτικά του, πάντα με οδηγό το χιούμορ και το ταλέντο του. Μας αφήνει να τα ερευνήσουμε, να πάρουμε δύναμη από τις εξομολογήσεις του και να φωτίσουμε όχι μόνο τα δικά του, αλλά και τα δικά μας σκοτάδια», τονίζει ο Γιώργος Τσαγκόζης στον εύστοχο πρόλογό του περιγράφοντας ιδανικά τις δυσκολίες μιας γενιάς που μεγάλωσε χειρότερα από την προηγούμενη. Κάποια μέλη της, ωστόσο, όπως ο Τζεροκαλκάρε δεν το βάζουν κάτω. Κι αν δεν καταφέρνουν να αλλάξουν τον κόσμο, τουλάχιστον μπορούν να γελούν μαζί του, ακόμα κι όταν κλαίνε.

πηγή: efsyn.gr

Μια ψυχολογική περιπέτεια γεμάτη συναισθηματικές εκρήξεις, κοινωνικό στοχασμό και μια συγκινητική αυτοαναφορική ιστορία που ενσωματώνει όλα όσα σημαίνουν η απώλεια και η ενηλικίωση. Αυτό κατάφερε να αποδώσει μέσα από τις σελίδες του πρώτου του ολοκληρωμένου βιβλίου κόμικ «Η Προφητεία του Αρμαντίλλο» ο Τζεροκαλκάρε, ο πιο δημοφιλής δημιουργός κόμικς στην Ιταλία που αποτελεί ένα εκδοτικό και καλλιτεχνικό φαινόμενο δίχως προηγούμενο: Βλέπετε τα βιβλία του τυγχάνει να γίνονται best seller σε χρόνο ρεκόρ από την έκδοσή τους.

 

Οι εκδόσεις Chaniartoon Press και DocMZ Publishing φέρνουν στα ελληνικά την πιο πλήρη έκδοση της «Προφητείας του Αρμαντίλλο» (με 160 έγχρωμες σελίδες, σκληρό εξώφυλλο και πλούσια συνοδευτικά κείμενα, καθώς και μία αποκλειστική συνέντευξη του μεγάλου δημιουργού κόμικς). Και το αποτέλεσμα της πολυτελούς αυτής έκδοσης είναι εντυπωσιακό: Αφοπλιστικά αστείο, πνευματώδες και σύγχρονο, το κόμικ θεωρείται σήμερα ένα ορόσημο στην πρόσφατη ιστορία της 9ης Τέχνης

Σημειώνεται ότι στο εξωτερικό έχει ξεπεράσει σε πωλήσεις τα 300.000 αντίτυπα και έχει  ανατυπωθεί σε τέσσερις διαφορετικές εκδόσεις μόνο στην Ιταλία, ενώ έχει μεταφραστεί σε επτά ακόμη γλώσσες.

 

 

DocMZ Publishing

 

Το στόρι

Το κόμικ είναι μια αυτοβιογραφική ιστορία για το πώς διαχειρίστηκε ο δημιουργός την είδηση ότι μια αγαπημένη παιδική του φίλη έχασε τη ζωή της. Στις σελίδες συμπρωταγωνιστεί ένα γιγαντιαίο αρμαντίλλο που ενσαρκώνει τη συνείδησή του.

Δομημένη ως μια σειρά σύντομων ιστοριών που συνδέονται μεταξύ τους για να σχηματίσουν μια συνεκτική αφήγηση, αυτή η ιστορία υπήρξε το σημείο καμπής που έκανε τον νεαρό καλλιτέχνη από τη Ρεμπίμπια της Ρώμης διάσημο για την ικανότητά του να γράφει κωμωδία με βάθος, εντάσσοντας αρμονικά στην πλοκή έντονα δραματικά στοιχεία.

 

Οι διαρκείς του αναφορές στην ιταλική κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα δεν δυσκολεύουν την ταύτιση των αναγνωστών σε όλο τον κόσμο, αφού τελικά πρόκειται αναμφίβολα για μία οικουμενική ιστορία της γενιάς της, μια ιστορία για την απώλεια, την αντιμετώπισή της και τη βίαιη ενηλικίωση.

Μια βιωματική εμπειρία που καλεί τον αναγνώστη να αναρωτηθεί για τη ζωή του, την κοινωνία, και τα βαθύτερα συναισθηματικά θέματα που συχνά μπορεί να προσπερνά. Και μια απόδειξη πως τα καρέ ενός κόμικ μπορεί να αγγίξουν τις ευαίσθητες χορδές της ανθρώπινης ψυχής και να αναδείξουν τις πιο σύνθετες αντιφάσεις της κοινωνίας μας.

Η ελληνική έκδοση της Προφητείας του Αρμαντίλλο κυκλοφορεί το Σάββατο 14 Ιουνίου!

Για διαθεσιμότητα επισκεφτείτε το Comixadiko και τις εκδόσεις DocMZ Publishing

 

DocMZ Publishing

 

Έχοντας διακριθεί με το βραβείο Gran Guinigi στο μεγαλύτερο φεστιβάλ κόμικς της Ιταλίας, Lucca Comics & Games, η επιτυχία του κόμικ σύντομα ξεπέρασε τα στενά όρια της 9ης Τέχνης, αφού το 2018 μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη, με την ομώνυμη ταινία σε σκηνοθεσία Εμανουέλε Σκαρίντζι να κάνει την πρεμιέρα της στο 75ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Το ίδιο έτος προβλήθηκε και στις «Νύχτες Πρεμιέρας» στην Αθήνα (Σεπτέμβριος ’18).

Το 2021 κυκλοφόρησε στο Netflix η σύντομη σειρά κινουμένων σχεδίων «Κατά Μήκος Της Διακεκομμένης Γραμμής», μια ελαφρώς παραλλαγμένη εκδοχή του πιο προσωπικού έργου του Τζεροκαλκάρε. Η επιτυχία της ήταν τόσο μεγάλη, που έμεινε για εβδομάδες στη θέση #1 των προτιμήσεων του ιταλικού κοινού στη δημοφιλή πλατφόρμα. Ακολούθησε η σειρά «Αυτός Ο Κόσμος Δεν Θα Με Κάνει Κακό» που φιλοτέχνησε ο ίδιος και επίσης γνώρισε επιτυχία.

Η επίσημη παρουσίαση της “Προφητείας”

Η πρώτη επίσημη παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει το ερχόμενο Σάββατο 14 Ιουνίου στις 20.30 στο 5ο επετειακό books ‘n’ beer που διεξάγεται στο Πεδίον του Άρεως.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι υπεύθυνοι της έκδοσης, Μάριος Ιωαννίδης (Chaniartoon Press) και Γιάννης Ιατρού (DocMZ Publishing), καθώς και ο δημοσιογράφος Γιώργος Τσαγκόζης (LIFO, Luben), ο οποίος υπογράφει και τον πρόλογο της ελληνικής έκδοσης.

Στην εκδήλωση θα παρέμβει και ο Τζεροκαλκάρε, με μαγνητοσκοπημένο βίντεο.

 

DocMZ Publishing

 

Ο Μικέλε ” Τζεροκαλκάρε” Ρεκ

Ο Τζεροκαλκάρε – κατά κόσμον Μικέλε Ρεκ – έκανε τα πρώτα του βήματα ως underground καλλιτέχνης στις καταλήψεις της Ρώμης και στην πανκ σκηνή. Ξεκίνησε την πορεία του στις αυτοεκδόσεις, εικονογραφώντας ακόμη αφίσες και εξώφυλλα δίσκων.

Το 2011 έγινε γνωστός για την αυτοέκδοση της «Προφητείας του Αρμαντίλλο», η οποία κατέγραψε θεαματικές πωλήσεις και απέσπασε διθυραμβικά σχόλια, οδηγώντας τον στην αγκαλιά του εκδοτικού οίκου Bao Publishing στο Μιλάνο, απ’ όπου κυκλοφορούν τα βιβλία του μέχρι και σήμερα στην Ιταλία.

 

O Τζεροκαλκάρε DocMZ Publishing

 

Έχοντας βραβευθεί επανειλλημμένα για το έργο του, μεγάλο μέρος του οποίου έχει δημοσιευτεί στο blog του www.zerocalcare.it, ο Τζεροκαλκάρε είναι από τους λίγους σύγχρονους Ευρωπαίους καλλιτέχνες κόμικς που έχουν δει τα έργα τους να κατακτούν αξιοζήλευτες θέσεις στις ιταλικές λίστες μπεστ σέλερ, να γίνονται ταινία στον κινηματογράφο, σειρές κινουμένων σχεδίων στην ιταλική τηλεόραση και αργότερα στο Netflix.

Στην Ελλάδα τον γνωρίσαμε μέσα από τις σελίδες του περιοδικού κόμικς «Μπλε Κομήτης» (Εκδόσεις Polaris), όπου δημοσιεύτηκε ένα μέρος του δημοσιογραφικού οδοιπορικού στη Συρία σε μορφή κόμικς με τίτλο “Kobane Calling“, καθώς και από την κυκλοφορία των εκδόσεων «Στον μακαρίτη Αϊ-Βασίλη» (Εκδόσεις Polaris) και «Το Βάραθρο – η μαύρη τρύπα του νόμου 41 bis» (Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστ(ρι)ων σε συνεργασία με την Κίνηση της Βιολέττας).

πηγή: news247.gr

Ένα εκδοτικό φαινόμενο με πάνω από 300.000 πωλήσεις, που κατάφερε να ξεφύγει από τον σκληρό πυρήνα των underground κόμικς και να κατασκευάσει μια μοναδικά δική του τροχιά, αγγίζοντας όλον εκείνο τον κόσμο που τολμά ακόμα να ονειρεύεται πέρα από τα στενά και σκοτεινά όρια που επιβάλλει η Λίγκα του Βορρά, η ιταλική ακροδεξιά και μαφία και τα φίδια του νεοφασισμού που άφησε πίσω του η εποχή του Μπερλουσκόνι τα οποία δεν σταματούν να βασανίζουν και να δολοφονούν τους μετανάστες και την εργατική τάξη.

Ο Τζεροκαλκάρε είναι εκείνος ο δεκαοχτάχρονος νέος που γεννήθηκε ως πολιτική υπόσταση τις τρεις ημέρες που συγκλόνισαν τον σύγχρονο κόσμο, τις τρεις ημέρες του συνόδου της G8 στη Γένοβα. Και αν εκείνα τα σπουδαία όνειρα ενός άλλου κόσμου, ενός κόσμου εκτός του καπιταλισμού, έτσι όπως εκφράστηκαν και διοχετεύτηκαν στις καρδιές όσων βρέθηκαν στη Γένοβα εκείνες τις ημέρες, ξεσκίστηκαν από τις ρόδες του τεθωρακισμένου των καραμπινιέρων που δολοφόνησαν εν ψυχρώ τον Κάρλο Τζουλιάνι μπροστά στα μάτια όλου του πλανήτη, ο Τζεροκαλκάρε κατάφερε με τον δικό του τρόπο να διαφυλάξει τη συλλογική μνήμη των κινημάτων και του αγώνα, σε μια προσπάθεια να διαχειριστεί και τα δικά του προσωπικά τραύματα.

«Να θυμάσαι, πάντα να θυμάσαι…», άλλοτε σαν ψίθυρος, άλλοτε σαν το ουρλιαχτό μιας συνείδησης που προσπαθεί διαρκώς να βγει από αυτό το καταραμένο «τούνελ της διασκέδασης», να βρει την εναλλακτική εκεί που δεν υπάρχει, να απεγκλωβιστεί από τις αγχόνες του νεοφιλελευθερισμού.

«Έξω από το τούνελ της διασκέδασης, είμαι πιο χαρούμενος όταν βαριέμαι»

Ή, τουλάχιστον, αυτό μας τραγουδούσε μια δεκαετία νωρίτερα ο Ιταλός ράπερ Caparezza με καταγωγή από το Μπάρι της Νότιας Ιταλίας, κάνοντας μια έμμεση κριτική στον αδιανόητα υλιστικό σύγχρονο τρόπο ζωής έτσι όπως αυτός παρουσιάζεται από τα κοινωνικά δίκτυα και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σαν ένα διαρκές κυνήγι εκπλήρωσης κάθε επιθυμίας. «Ζούμε μέσα από τις αναμνήσεις μας, καλές ή κακές, μέσα από τρυφερές αγκαλιές, φιλιά και φωτιές όχι μέσα από τις στιγμές που αναγκαστήκαμε να διασκεδάσουμε λυπημένοι», ανακοινώνει ο Caparezza στο τέλος του τραγουδιού του, πείθοντας τον εαυτό του μαζί με εμάς, πως κατάφερε να βγει από το «τούνελ της διασκέδασης», από τη σύγχρονη μορφή της «σπηλιάς του Πλάτωνα».

Ο Τζεροκαλκάρε, πράγματι, δεν διασκεδάζει ποτέ όταν είναι λυπημένος και θεωρεί πως η βαρεμάρα, εκτός από δικαίωμα, είναι και αναπόφευκτη για τους ανθρώπους της τάξης του, μιας και οι επιλογές λιγοστεύουν όταν ο τραπεζικός λογαριασμός σου είναι μονίμως άδειος. Από την άλλη, όμως, δεν πιστεύει ότι μπορεί εύκολα να βγει από αυτό το τούνελ, μιας και επιστρέφει πάντα με λελογισμένες τύψεις πίσω στη θαλπωρή μιας αμερικανικής αλυσίδας γρήγορου φαγητού ή μιας τηλεοπτικής σειράς της μαζικής κουλτούρας. Δεν αρνείται ποτέ αυτό τον κυκεώνα των αντιφάσεων στον οποίο έχει εξαναγκαστεί να βουλιάζει διαρκώς η γενιά του, η οποία ακροβατεί, από τη μια, ανάμεσα στα κινήματα των αυτόνομων, στις καταλήψεις και τις μαζικές αντικαπιταλιστικές διαδηλώσεις και, από την άλλη, στον ανεξέλεγκτο καταναλωτισμό, την κοινωνική απομόνωση και την αριστερή μελαγχολία της καθολικής αποδοχής του δόγματος ΤΙΝΑ.

Μια γενιά που της έταξαν τα πάντα και την άφησαν με το απόλυτο τίποτα, να σέρνεται από οικονομική κρίση σε οικονομική κρίση, να παλεύει με την άνοδο του φασισμού είτε αυτός έχει το πρόσωπο του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, είτε της Τζόρτζια Μελόνι, στελεχώνοντας, ταυτόχρονα, το περιβόητο «πρεκαριάτο». Μια στρατιά από αποφοίτους πανεπιστημίου, μορφωμένους και ταλαντούχους νέους που δεν βρίσκουν δουλειά στο αντικείμενό τους και αναγκάζονται να εργαστούν στις ίδιες «σκατοδουλειές» με εκείνες των γονιών τους, θρυμματίζοντας κάθε όνειρο κοινωνικής ανέλιξης με το οποίο μας γαλούχησαν οι προηγούμενες γενιές για μια προκαθορισμένη επιτυχία στη ζωή εφόσον δεν ξεστρατίσουμε ποτέ από τις διακεκομμένες γραμμές.

Ο Μικέλε Ρεκ, ο δημιουργός του Τζεροκαλκάρε, γεννημένος στο λαϊκό προάστιο της Ρεμπίμπια της βόρειας Ρώμης στο οποίο βρίσκεται και μια από τις πιο διαβόητες φυλακές της Ιταλίας (Carcere di Rebibbia), εργάστηκε σε πολλές κακοπληρωμένες δουλειές συναφείς με το επάγγελμά του, προτού γνωρίσει την επιτυχία μετά την έκδοση του πρώτου τεύχους του Τζεροκαλκάρε το 2011. Μια επιτυχία που την οφείλει ακριβώς στο γεγονός ότι ο ίδιος προσπάθησε να βάλει σε σειρά την παρανοϊκά βαρετή καθημερινότητα ενός πρεκάριου, ενός νέου που προσπαθεί να ζήσει σχετικά αξιοπρεπώς στον καπιταλισμό, με βασικά βέλη στη φαρέτρα του το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό ενός ανθρώπου που έχει χωνέψει μέσα του πολλά λίτρα ιταλικής και παγκόσμιας μαζικής κουλτούρας, όπως σχεδόν όλοι της γενιάς του. Παρ’ όλα αυτά, είναι η ίδια καθημερινότητα που μπορεί να γίνει από ανυπόφορα βαρετή μέχρι καταιγιστικά συγκλονιστική, αφήνοντας μετέωρο εκείνον που τη βιώνει χωρίς τη δυνατότητα να ξεφύγει από αυτή και, ταυτοχρόνως, δίνει τη δυνατότητα σε τόσο ποικιλόμορφο και διαφορετικό κόσμο να ταυτιστεί με αυτόν τον ξερακιανό γκρινιάρη τύπο που περιφέρει τις σκέψεις του στα προάστια της Ρώμης.

Ίσως αυτός να είναι και ένας από τους βασικούς λόγους που οι ιστορίες του Τζεροκαλκάρε αγαπήθηκαν και έξω από τα ιταλικά σύνορα, με το έργο του να μεταφράζεται και να εκδίδεται σε πολλές χώρες, να καταλήγει μέχρι και σε τηλεοπτική σειρά στη διαδικτυακή πλατφόρμα streaming του Netflix. Να αποτελεί αυτό που όλοι ονομάζουν ως ένα «εκδοτικό φαινόμενο» που ξεκίνησε να πουλιέται χέρι με χέρι για να καταλήξει να εκδίδεται στους πιο δημοφιλείς εκδοτικούς οίκους του πλανήτη.

«Η προφητεία του Αρμαντίλλο», η εκδίκηση της «χειρότερης γενιάς»

Με αφορμή την απώλεια μιας αγαπημένης του παιδικής φίλης, ο Τζεροκαλκάρε ξετυλίγει την «Προφητεία του Αρμαντίλλο», μια ευρηματική δική του εκδοχή αυτοκριτικής και αυτοψυχοθεραπείας. Μια δική του προσπάθεια να διαχειριστεί τον θάνατο της φίλης του, να βάλει σε σειρά τις αναμνήσεις του ώστε να εγκολπωθούν στο παρόν του, να κατασκευάσουν ψηφίδα-ψηφίδα όχι μόνο την αφήγηση της ιστορίας του, αλλά της ίδιας του της προσωπικότητας, της ίδιας της ζωής του. Γιατί όλα να πάνε καλά, εφόσον μπορούν να πάνε χειρότερα, του υπενθυμίζει συνεχώς το τεθωρακισμένο θηλαστικό που έχει λάβει τη μορφή της συνείδησής του και προσπαθεί να τον επαναφέρει στην σκληρή πραγματικότητα διαλύοντας χαριτωμένα την οποιαδήποτε αισιόδοξη αυταπάτη κάνει τον κόπο να αναδυθεί στη σκέψη του Τζεροκαλκάρε. Η Καμίλ πέθανε και το μόνο που άφησε είναι «ιστορίες και καναδυό φωτογραφίες», την ίδια στιγμή που οι φίλοι της ακόμα παλεύουν να βρουν το νόημα στις δικές τους ιστορίες καθημερινής τρέλας, άλλοτε αληθινές άλλοτε δημιουργήματα της δικής τους φαντασίας.

Η Ρεμπίμπια, αυτή η χοάνη ανθρώπων, κοινωνικών τάξεων και ιθαγενειών, είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο ο Τζεροκαλκάρε φτιάχνει έναν αναπόδραστο κόσμο, όπου το μόνο μέσο με το οποίο μπορεί να ξεφύγει κανείς είναι η πολύχρωμη φαντασία και το ευρηματικό, φλεγματικό χιούμορ. Η εργατική τάξη σίγουρα δεν πηγαίνει στον παράδεισο, μάλλον καταλήγει να αγωνιά για το επόμενο νοίκι, να πεθαίνει από μια υπερβολική δόση πρέζας ή να βλέπει με τις ώρες τηλεόραση επιβιώνοντας τον εικονικό θάνατο ενός κλειστοφοβικού δωματίου μιας φτωχικής συνοικίας που περιμένει να εξυγιανθεί για να γεμίσει τουρίστες και σπίτια βραχύβιας μίσθωσης. Αλλά τα πράγματα δεν είναι ποτέ τόσο άσχημα, ποτέ τόσο μίζερα και απογοητευτικά όπως τα παρουσιάζει το δόγμα του βρετανικού kitchen sink realism. Ακόμα και την «χρυσή εποχή της Λίγκας», η αλληλεγγύη έβρισκε τρόπους να τρυπώνει πίσω από τις κλειστές πόρτες των ασφυκτικών διαμερισμάτων, κάτω από τα γκλομπ των καραμπινιέρων και τα λουκέτα των κλειστών εργοστασίων.

Ο Τζεροκαλκάρε θα χρωματίσει εκείνα τα κλειστά δωμάτια όπου το στρες και η μοναξιά γιγαντώνονται στην αγωνία της επόμενης ημέρας, χωρίς να ξεχνάει ποτέ όλα εκείνα που τον συναρθρώνουν, που έφτιαξαν τον άνθρωπο που είναι. Η Ρεμπίμπια, η οικογένειά του, οι φίλοι, οι ταινίες και τα βιντεοπαιχνίδια, τα κόμικς και η πανκ, το αριστερό αυτόνομο κίνημα και οι καταλήψεις. Αλλά και η βία του κράτους, η βία μιας κοινωνίας που της έχουν μάθει να μισεί το διαφορετικό, να δημιουργεί τροφικές αλυσίδες, δυνατούς και αδύναμους κάθε είδους. Την ίδια βία που θα κάνει την Καμίλ να «φύγει» από νευρική ανορεξία, που θα δολοφονήσει τον Τζουλιάνι, που θα βάλει φωτιά σε ένα κέντρο κράτησης μεταναστών.

«Η μόνη μας πατρίδα», έλεγε ένα παλιό σύνθημα, «είναι τα παιδικά μας χρόνια», μη λαμβάνοντας υπόψη πως και αυτό αποτελεί κάποιου είδους προνόμιο των παιδιών που μεγάλωσαν στα τέλη του 20^ου αιώνα, τα χρόνια της ευμάρειας και του εφήμερου πλούτου. Ο Τζεροκαλκάρε βρίσκει την εφήμερη λύτρωση στο παρελθόν του, σε μια προσπάθεια να ενηλικιωθεί στο σύγχρονο παρόν του, να αποδεχθεί την απώλεια όχι μόνο της φίλης του αλλά και της παγωμένης σκοτεινιάς που θα αφήσουν πίσω τους οι μελλοντικές αναμνήσεις χωρίς αυτήν εντός τους. Διαπραγματεύεται διαρκώς με τη συνείδησή του τη δημιουργία ενός μελλοντικού εαυτού που δεν θα προδώσει εκείνο το παράξενο παιδί που ακόμα ζει κάπου στο μέσα του.

Το ίδιο και ο δημιουργός του, ο Μικέλε Ρεκ, που δεν έχει φύγει ποτέ από την πλευρά των κινημάτων, από τη συλλογική αντιμετώπιση του πόνου και του τραύματος, των διακρίσεων και της κοινωνικής απομόνωσης. Σε κάθε σελίδα του κόμικς προσπαθεί να μας οδηγήσει να κατανοήσουμε πως είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε διαρκώς το ίδιο τέλος της ιστορίας και του κόσμου, κάθε φορά επιστρέφοντας σε ένα διαφορετικό μηδέν, αναγκασμένοι να επαναπροσδιορίσουμε τις εργοστασιακές μας ρυθμίσεις ξανά και ξανά ώστε να αντιληφθούμε τι συμβαίνει πέρα από τα προσωπικά μας όρια, τι συμβαίνει στο κοινωνικό και στο συλλογικό.

Ο Τζεροκαλκάρε μας υπενθυμίζει πως ο μόνος τρόπος πραγματικής επιβίωσης είναι αυτή η διαρκής επιστροφή στο συλλογικό, η κοινωνικοποίηση της κοινής μας πραγματικότητας, της κοινής μιζέριας των πρεκάριων της γενιάς που μεγάλωσε με Disney και Κάρολο Μαρξ, φαστφουντάδικα, πανκ, χιπ χοπ, φτηνές μπύρες και Ερρίκο Μαλατέστα μήπως και τελικά σταματήσει κάποτε να βγαίνει αληθινή η «προφητεία του Αρμαντίλο».

Από τη Ροζάβα μέχρι τη Γένοβα, από την Αθήνα του Δεκέμβρη του 2008 μέχρι τη γενοκτονία της Παλαιστίνης, η γενιά του Τζεροκαλκάρε ήταν και θα είναι πάντα εδώ για νέες ήττες και για νέες συντριβές και ξανά πάλι από την αρχή, μέχρι «ο εχθρός να μάθει την αξία του αίματος και των δακρύων».

Y.Γ. Και αυτό μάλλον αποτελεί το καλύτερο κίνητρο για να διαβαστεί η έντυπη έκδοση του Τζεροκαλκάρε που προσφάτως εκδόθηκε στα ελληνικά από τις εκδόσεις DOCMZ σε συνεργασία με τις εκδόσεις Chaniartoon Press, και ας έχει κυκλοφορήσει ήδη η σειρά του Netflix. Γιατί κάποια πράγματα θα λέγονται πάντα καλύτερα μέσα σε σελίδες, παρά σε τηλεοπτικούς δέκτες.

Πηγή: thepressproject.gr

Ένα  εκδοτικό και καλλιτεχνικό φαινόμενο δίχως προηγούμενο, ο Τζεροκαλκάρε είναι ο πιο δημοφιλής δημιουργός κόμικς στην Ιταλία, με τα βιβλία του να γίνονται best seller σε χρόνο ρεκόρ από την έκδοσή τους. Η Προφητεία του Αρμαντίλλο είναι το πρώτο βιβλίο κόμικς του Τζεροκαλκάρε: μια ιστορία για το πώς διαχειρίστηκε την είδηση ότι μια αγαπημένη παιδική του φίλη έχασε τη ζωή της, με συμπρωταγωνιστή ένα γιγαντιαίο αρμαντίλλο που ενσαρκώνει τη συνείδησή του. Αφοπλιστικά αστείο, πνευματώδες και σύγχρονο, θεωρείται σήμερα ένα ορόσημο στην πρόσφατη ιστορία της 9ης Τέχνης, έχοντας ξεπεράσει σε πωλήσεις τα 300.000 αντίτυπα και έχοντας ανατυπωθεί σε τέσσερις διαφορετικές εκδόσεις μόνο στην Ιταλία, ενώ έχει μεταφραστεί σε επτά ακόμη γλώσσες.
Οι εκδόσεις Chaniartoon Press και DocMZ Publishing φέρνουν στα ελληνικά την πιο πλήρη έκδοση της Προφητείας του Αρμαντίλλο, με 160 έγχρωμες σελίδες, σκληρό εξώφυλλο και πλούσια συνοδευτικά κείμενα, καθώς και μία αποκλειστική συνέντευξη του μεγάλου δημιουργού κόμικς.
Δομημένη ως μια σειρά σύντομων ιστοριών που συνδέονται μεταξύ τους για να σχηματίσουν μια συνεκτική αφήγηση, αυτή η ιστορία υπήρξε το σημείο καμπής που έκανε τον νεαρό καλλιτέχνη από τη Ρεμπίμπια της Ρώμης διάσημο για την ικανότητά του να γράφει κωμωδία με βάθος, εντάσσοντας αρμονικά στην πλοκή έντονα δραματικά στοιχεία. Οι διαρκείς του αναφορές στην ιταλική κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα δεν δυσκολεύουν την ταύτιση των αναγνωστών σε όλο τον κόσμο, αφού τελικά πρόκειται αναμφίβολα για μία οικουμενική ιστορία της γενιάς της, μια ιστορία για την απώλεια, την αντιμετώπισή της και τη βίαιη ενηλικίωση.
Έχοντας διακριθεί με το βραβείο Gran Guinigi στο μεγαλύτερο φεστιβάλ κόμικς της Ιταλίας, Lucca Comics & Games, η επιτυχία του σύντομα ξεπέρασε τα στενά όρια της 9ης Τέχνης, αφού το 2018 μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη, με την ομώνυμη ταινία σε σκηνοθεσία Εμανουέλε Σκαρίντζι να κάνει την πρεμιέρα της στο 75ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Το ίδιο έτος προβλήθηκε και στις «Νύχτες Πρεμιέρας» στην Αθήνα (Σεπτέμβριος ’18).
Το 2021 κυκλοφόρησε στο Netflix η σύντομη σειρά κινουμένων σχεδίων Κατά Μήκος της Διακεκομμένης Γραμμής, μια ελαφρώς παραλλαγμένη εκδοχή του πιο προσωπικού έργου του Τζεροκαλκάρε. Η επιτυχία της ήταν τόσο μεγάλη, που έμεινε για εβδομάδες στη θέση #1 των προτιμήσεων του ιταλικού κοινού στη δημοφιλή πλατφόρμα.
Μέσα από μία θεαματική πορεία, ο Τζεροκαλκάρε κατάφερε να μαγνητίσει το κοινό του, μοιραζόμενος στις ιστορίες του τα άγχη και τις ανασφάλειές του, με τη βοήθεια του πηγαίου αυτοσαρκασμού του, αλλά και ενός βομβαρδισμού αναφορών στη σύγχρονη ποπ κουλτούρα. Η Προφητεία του Αρμαντίλλο ήταν η αφετηρία ενός εκδοτικού και καλλιτεχνικού φαινόμενου που επεκτάθηκε από τη σκονισμένη Ρεμπίμπια, σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ο δημιουργός
Μικέλε Ρεκ (Michele Rech) – Τζεροκαλκάρε (Zerocalcare)
Ένα ασυνήθιστο καλλιτεχνικό και εκδοτικό φαινόμενο ενός αντισυμβατικού καλλιτέχνη που καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Κάνοντας τα πρώτα του βήματα ως underground καλλιτέχνης στις καταλήψεις της Ρώμης και στην πανκ σκηνή, ξεκίνησε την πορεία του στις αυτοεκδόσεις, εικονογραφώντας ακόμη αφίσες και εξώφυλλα δίσκων. Το 2011 έγινε γνωστός για την αυτοέκδοση της Προφητείας του Αρμαντίλλο, η οποία κατέγραψε θεαματικές πωλήσεις και απέσπασε διθυραμβικά σχόλια, οδηγώντας τον στην αγκαλιά του εκδοτικού οίκου Bao Publishing στο Μιλάνο, απ’ όπου κυκλοφορούν τα βιβλία του μέχρι και σήμερα στην Ιταλία.
Έχοντας βραβευθεί επανειλλημμένα για το έργο του, μεγάλο μέρος του οποίου έχει δημοσιευτεί στο blog του www.zerocalcare.it, ο Τζεροκαλκάρε είναι από τους λίγους σύγχρονους Ευρωπαίους καλλιτέχνες κόμικς που έχουν δει τα έργα τους να κατακτούν αξιοζήλευτες θέσεις στις ιταλικές λίστες μπεστ σέλερ, να γίνονται ταινία στον κινηματογράφο, σειρές κινουμένων σχεδίων στην ιταλική τηλεόραση και αργότερα στο Netflix, όπου φιλοξενούνται οι σύντομες σειρές Κατά Μήκος Της Διακεκομμένης Γραμμής και Αυτός Ο Κόσμος Δεν Θα Με Κάνει Κακό που φιλοτέχνησε ο ίδιος.
Στην Ελλάδα τον γνωρίσαμε μέσα από τις σελίδες του περιοδικού κόμικς Μπλε Κομήτης (Εκδόσεις Polaris), όπου δημοσιεύτηκε ένα μέρος του δημοσιογραφικού οδοιπορικού στη Συρία σε μορφή κόμικς με τίτλο Kobane Calling, καθώς και από την κυκλοφορία των εκδόσεων Στον μακαρίτη Αϊ-Βασίλη (Εκδόσεις Polaris) και Το Βάραθρο – η μαύρη τρύπα του νόμου 41 bis (Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστ(ρι)ων σε συνεργασία με την Κίνηση της Βιολέττας). Ακόμα, η μεταφορά του γκράφικ νόβελ Η Προφητεία του Αρμαντίλλο σε κινηματογραφική ταινία προβλήθηκε στις Νύχτες Πρεμιέρας το 2018, ενώ αμφότερες οι σειρές για το Netflix είναι διαθέσιμες στην πλατφόρμα με ελληνικούς υπότιτλους.

Επίσημη βιβλιοπαρουσίαση – books ‘n’ beer 2025
Η ελληνική έκδοση της Προφητείας του Αρμαντίλλο κυκλοφόρησε στις 14 Ιουνίου!
Η πρώτη επίσημη παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει στο 5ο επετειακό books ‘n’ beer στο Πεδίον του Άρεως.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι υπεύθυνοι της έκδοσης, Μάριος Ιωαννίδης (Chaniartoon Press) και Γιάννης Ιατρού (DocMZ Publishing), καθώς και ο δημοσιογράφος Γιώργος Τσαγκόζης (LIFO, Luben), ο οποίος υπογράφει και τον πρόλογο της ελληνικής έκδοσης. Στην εκδήλωση θα παρέμβει και ο δημιουργός του κόμικς, Τζεροκαλκάρε, με μαγνητοσκοπημένο βίντεο.

πηγή: e-thessalia.gr

Μια ψυχολογική περιπέτεια γεμάτη συναισθηματικές εκρήξεις, κοινωνικό στοχασμό και μια συγκινητική αυτοαναφορική ιστορία που ενσωματώνει όλα όσα σημαίνουν η απώλεια και η ενηλικίωση. Αυτό κατάφερε να αποδώσει μέσα από τις σελίδες του πρώτου του ολοκληρωμένου βιβλίου κόμικ «Η Προφητεία του Αρμαντίλλο» ο Τζεροκαλκάρε, ο πιο δημοφιλής δημιουργός κόμικς στην Ιταλία που αποτελεί ένα εκδοτικό και καλλιτεχνικό φαινόμενο δίχως προηγούμενο: Βλέπετε τα βιβλία του τυγχάνει να γίνονται best seller σε χρόνο ρεκόρ από την έκδοσή τους.

Οι εκδόσεις Chaniartoon Press και DocMZ Publishing φέρνουν στα ελληνικά την πιο πλήρη έκδοση της «Προφητείας του Αρμαντίλλο» (με 160 έγχρωμες σελίδες, σκληρό εξώφυλλο και πλούσια συνοδευτικά κείμενα, καθώς και μία αποκλειστική συνέντευξη του μεγάλου δημιουργού κόμικς). Και το αποτέλεσμα της πολυτελούς αυτής έκδοσης είναι εντυπωσιακό: Αφοπλιστικά αστείο, πνευματώδες και σύγχρονο, το κόμικ θεωρείται σήμερα ένα ορόσημο στην πρόσφατη ιστορία της 9ης Τέχνης

Σημειώνεται ότι στο εξωτερικό έχει ξεπεράσει σε πωλήσεις τα 300.000 αντίτυπα και έχει  ανατυπωθεί σε τέσσερις διαφορετικές εκδόσεις μόνο στην Ιταλία, ενώ έχει μεταφραστεί σε επτά ακόμη γλώσσες.

Το στόρι

Το κόμικ είναι μια αυτοβιογραφική ιστορία για το πώς διαχειρίστηκε ο δημιουργός την είδηση ότι μια αγαπημένη παιδική του φίλη έχασε τη ζωή της. Στις σελίδες συμπρωταγωνιστεί ένα γιγαντιαίο αρμαντίλλο που ενσαρκώνει τη συνείδησή του.

Δομημένη ως μια σειρά σύντομων ιστοριών που συνδέονται μεταξύ τους για να σχηματίσουν μια συνεκτική αφήγηση, αυτή η ιστορία υπήρξε το σημείο καμπής που έκανε τον νεαρό καλλιτέχνη από τη Ρεμπίμπια της Ρώμης διάσημο για την ικανότητά του να γράφει κωμωδία με βάθος, εντάσσοντας αρμονικά στην πλοκή έντονα δραματικά στοιχεία.

Οι διαρκείς του αναφορές στην ιταλική κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα δεν δυσκολεύουν την ταύτιση των αναγνωστών σε όλο τον κόσμο, αφού τελικά πρόκειται αναμφίβολα για μία οικουμενική ιστορία της γενιάς της, μια ιστορία για την απώλεια, την αντιμετώπισή της και τη βίαιη ενηλικίωση.

Μια βιωματική εμπειρία που καλεί τον αναγνώστη να αναρωτηθεί για τη ζωή του, την κοινωνία, και τα βαθύτερα συναισθηματικά θέματα που συχνά μπορεί να προσπερνά. Και μια απόδειξη πως τα καρέ ενός κόμικ μπορεί να αγγίξουν τις ευαίσθητες χορδές της ανθρώπινης ψυχής και να αναδείξουν τις πιο σύνθετες αντιφάσεις της κοινωνίας μας.

Έχοντας διακριθεί με το βραβείο Gran Guinigi στο μεγαλύτερο φεστιβάλ κόμικς της Ιταλίας, Lucca Comics & Games, η επιτυχία του κόμικ σύντομα ξεπέρασε τα στενά όρια της 9ης Τέχνης, αφού το 2018 μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη, με την ομώνυμη ταινία σε σκηνοθεσία Εμανουέλε Σκαρίντζι να κάνει την πρεμιέρα της στο 75ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Το ίδιο έτος προβλήθηκε και στις «Νύχτες Πρεμιέρας» στην Αθήνα (Σεπτέμβριος ’18).

Το 2021 κυκλοφόρησε στο Netflix η σύντομη σειρά κινουμένων σχεδίων «Κατά Μήκος Της Διακεκομμένης Γραμμής», μια ελαφρώς παραλλαγμένη εκδοχή του πιο προσωπικού έργου του Τζεροκαλκάρε. Η επιτυχία της ήταν τόσο μεγάλη, που έμεινε για εβδομάδες στη θέση #1 των προτιμήσεων του ιταλικού κοινού στη δημοφιλή πλατφόρμα. Ακολούθησε η σειρά «Αυτός Ο Κόσμος Δεν Θα Με Κάνει Κακό» που φιλοτέχνησε ο ίδιος και επίσης γνώρισε επιτυχία.

Η επίσημη παρουσίαση της “Προφητείας”

Η πρώτη επίσημη παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει το ερχόμενο Σάββατο 14 Ιουνίου στις 20.30 στο 5ο επετειακό books ‘n’ beer που διεξάγεται στο Πεδίον του Άρεως.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι υπεύθυνοι της έκδοσης, Μάριος Ιωαννίδης (Chaniartoon Press) και Γιάννης Ιατρού (DocMZ Publishing), καθώς και ο δημοσιογράφος Γιώργος Τσαγκόζης (LIFO, Luben), ο οποίος υπογράφει και τον πρόλογο της ελληνικής έκδοσης.

Στην εκδήλωση θα παρέμβει και ο Τζεροκαλκάρε, με μαγνητοσκοπημένο βίντεο.

Ο Μικέλε ” Τζεροκαλκάρε” Ρεκ

Ο Τζεροκαλκάρε – κατά κόσμον Μικέλε Ρεκ – έκανε τα πρώτα του βήματα ως underground καλλιτέχνης στις καταλήψεις της Ρώμης και στην πανκ σκηνή. Ξεκίνησε την πορεία του στις αυτοεκδόσεις, εικονογραφώντας ακόμη αφίσες και εξώφυλλα δίσκων.

Το 2011 έγινε γνωστός για την αυτοέκδοση της «Προφητείας του Αρμαντίλλο», η οποία κατέγραψε θεαματικές πωλήσεις και απέσπασε διθυραμβικά σχόλια, οδηγώντας τον στην αγκαλιά του εκδοτικού οίκου Bao Publishing στο Μιλάνο, απ’ όπου κυκλοφορούν τα βιβλία του μέχρι και σήμερα στην Ιταλία.

Έχοντας βραβευθεί επανειλλημμένα για το έργο του, μεγάλο μέρος του οποίου έχει δημοσιευτεί στο blog του www.zerocalcare.it, ο Τζεροκαλκάρε είναι από τους λίγους σύγχρονους Ευρωπαίους καλλιτέχνες κόμικς που έχουν δει τα έργα τους να κατακτούν αξιοζήλευτες θέσεις στις ιταλικές λίστες μπεστ σέλερ, να γίνονται ταινία στον κινηματογράφο, σειρές κινουμένων σχεδίων στην ιταλική τηλεόραση και αργότερα στο Netflix.

Στην Ελλάδα τον γνωρίσαμε μέσα από τις σελίδες του περιοδικού κόμικς «Μπλε Κομήτης» (Εκδόσεις Polaris), όπου δημοσιεύτηκε ένα μέρος του δημοσιογραφικού οδοιπορικού στη Συρία σε μορφή κόμικς με τίτλο “Kobane Calling“, καθώς και από την κυκλοφορία των εκδόσεων «Στον μακαρίτη Αϊ-Βασίλη» (Εκδόσεις Polaris) και «Το Βάραθρο – η μαύρη τρύπα του νόμου 41 bis» (Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστ(ρι)ων σε συνεργασία με την Κίνηση της Βιολέττας).

πηγή: msn.com

Οι εποχές ωστόσο άλλαξαν και κάποια στιγμή ο τρόμος της καθημερινής ζωής, όπως αναπαραγόταν από τις εικόνες που πρόβαλλαν τα media, ξεπέρασε τον εικονογραφημένο. Τα κόμικς τρόμου επέστρεψαν για τα καλά και εξακολουθούν μέχρι σήμερα να αποτελούν ένα διακριτό είδος με φανατικούς/ές αναγνώστες/ριες κάθε ηλικίας.

Τέτοιες ιστορίες παραδοσιακού τρόμου περιλαμβάνονται στην ανθολογία «Ανάμεσά μας» που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες από τις εκδόσεις Chaniartoon Press, έναν νέο φορέα που σύστησαν ο Μάριος Ιωαννίδης και η Κατερίνα Νανούρη, υπεύθυνοι του ετήσιου Φεστιβάλ Chaniartoon, ώστε να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους και στον χώρο του βιβλίου. Προς τούτο ζήτησαν τη συμμετοχή επιλεγμένων Ελλήνων και Ελληνίδων δημιουργών κόμικς (Αγγελική Σαλαμαλίκη, Δημήτρης Βανέλλης - Σπύρος Δερβενιώτης, Μάνος Λαγουβάρδος, Πάνος Ζάχαρης, Νίκος Καμπασελέ, Σταύρος Κιουτσιούκης, Εφη Θεοδωροπούλου, Τάσος Μαραγκός, Αλέξια Οθωναίου, Γιάννης Ρουμπούλιας, Θανάσης Πετρόπουλος, εξώφυλλο: Νίκος Σταυριανός), προερχόμενων από διαφορετικές «σχολές», τεχνοτροπίες και αφηγηματικά στιλ, που ανταποκρίθηκαν φιλοτεχνώντας ο καθένας και η καθεμία μια μικρή ιστορία με τον τρόμο στο επίκεντρο.

Οπως αναφέρεται και στον πρόλογο της Κατερίνας Νανούρη, πρόκειται για «μια ανθολογία τρόμου, ένα κόμικ αφιερωμένο στον Μέγα Τρόμο που βρίσκεται “ανάμεσά μας” και χαμηλόφωνα ψιθυρίζει στο αυτί μας πως βρίσκεται πάλι εδώ. Ανάμεσά μας βρίσκονται αυτές οι τρομακτικές ιστορίες, οι οποίες κρύβονται ή και πηγάζουν από βαθιά μέσα μας ως αναμνήσεις, αποκυήματα της φαντασίας, μύθοι, συλλογικό ασυνείδητο, εσωτερικές αναζητήσεις, καταστάσεις της πραγματικότητας που μοιάζουν καθημερινά ζοφερές και απροσπέλαστες».

Αυτή η εντυπωσιακή ποικιλία μέσα από την οποία μπορεί να ξεπηδήσει ο τρόμος αντιπροσωπεύεται ιδανικά στις εντελώς διαφορετικές θεματικές των 11 ιστοριών που, αν και αυτοτελείς, δένουν αρμονικά μεταξύ τους και αλληλοσυμπληρώνονται. «Από τον λόφο του χωριού κοντά στο Κάστρο, από το σπίτι με τα κλειστά παντζούρια στο κέντρο της πόλης, από το διαμέρισμα του επάνω ορόφου, το δάσος και το νεκροταφείο, από τα βουνά της Κορινθίας και το ασφαλές σου σπίτι, από έναν κόσμο που δεν υπάρχει καταφθάνει ο τρόμος και σφηνώνει με δόντια κοφτερά ανάμεσά μας…» περιγράφει εύστοχα το επιλογικό σημείωμα, για να υπογραμμίσει τις πολλαπλές όψεις που μπορεί να αποκτήσει και τις πολλές μορφές με τις οποίες μπορεί να φανερωθεί το αρχέγονο συναίσθημα του τρόμου. Στην εντυπωσιακά σχεδιασμένη ιστορία («Οξαποδώ») του Γιάννη Ρουμπούλια, για παράδειγμα, ο τρόμος αποκτά την αποκρουστική μορφή του Σατανά ο οποίος εμφανίζεται για να λυτρώσει ένα νέο παιδί από την κακοποίηση των γονιών του κάπου στην ελληνική επαρχία ενός όχι και τόσο μακρινού παρελθόντος, ενώ στη σπαρακτική ιστορία του Πάνου Ζάχαρη («Το Νερό») ο τρόμος κρύβεται στο κατακόκκινο, αιμάτινο νερό στο οποίο κολυμπούν και πανηγυρίζουν οι δουλέμποροι δίπλα στα πτώματα των θυμάτων τους στον Ατλαντικό Ωκεανό του 18ου αιώνα.

Από την άλλη, στους τέσσερις τοίχους ενός σύγχρονου σπιτιού παραμονεύει ο ψυχολογικός τρόμος των Βανέλλη - Δερβενιώτη («Η Σκιά μου») που υποστασιοποιείται σε μια εφιαλτική σκιά, η μοναξιά τού σήμερα γίνεται ο τρόμος ενός απογοητευμένου ηλικιωμένου στην ιστορία του Μάνου Λαγουβάρδου («Προθάλαμος»), ενώ με πιο χιουμοριστικές νότες, μέσα σε σκοτεινά κοιμητήρια, αποκαλύπτεται ο τρόμος στις ιστορίες του Σταύρου Κιουτσιούκη («Νεκροταφεία») και της Εφης Θεοδωροπούλου («Η Συνάντηση»).

Από τη δυστοπία, τέλος, ενός τεχνολογικού εφιάλτη καταδυνάστευσης της φύσης και τις αλλοτριωμένες ανθρώπινες σχέσεις που θυσιάζονται στον βωμό των διαχρονικών οικονομικών συμφερόντων προκύπτει ο τρόμος στην ιστορία του Νίκου Καμπασελέ («Υπόσχεση»), αποδεικνύοντας ότι τρομακτική δεν είναι μόνο η στοιχειωμένη μνήμη και η αδιέξοδη παρούσα κατάσταση, αλλά μπορεί να είναι και η αβεβαιότητα για το μέλλον ή καλύτερα η τραγική βεβαιότητα ότι όλα όσα αναμένεται να έρθουν θα είναι χειρότερα απ' όσα μπορούμε να φανταστούμε

Στην πρώτη ιστορία (Ανάβατος), η Αγγελική Σαλαμαλίκη πλαισιώνει με έντονα χρώματα και το σταθερά υπέροχο σχέδιό της την εξερεύνηση δύο τουριστών, οι οποίοι ανακαλύπτουν τη θανάσιμη γοητεία ενός χωριού. Σειρά παίρνει η σκοτεινή ιστορία των Σπύρο Δερβενιώτη (σχέδιο) και Δημήτρη Βανέλλη (σενάριο) για την χαμένη σκιά ενός άντρα, ενώ αμέσως μετά ακολουθεί ο Προθάλαμος του Μάνου Λαγουβάρδου. Από τις πιο ανθρώπινες προσθήκες της συλλογής, η ιστορία του Λαγουβάρδου χτίζει ένταση με τις εφιαλτικές φιγούρες και τα απειλητικά κόκκινα που την κατακλύζουν για να καταλήξει σε ένα σπαρακτικό φινάλε.

Οι δύο τελευταίες ιστορίες κάνουν μία στάση στην ελληνική ύπαιθρο περασμένων αιώνων, προσφέροντας δύο ιστορίες βουκολικού τρόμου. Στο ασπρόμαυρο οξαποδώ, ο Γιάννης Ρουμπούλιας καταπιάνεται με την παιδική κακοποίηση και στο Λύκοι του Θανάση Πετρόπουλου, οι ξαφνικοί θάνατοι ζώων προκαλούν αναταραχή στους κατοίκους ενός χωριού.

Είτε ανάλαφρες, είτε πιο σκοτεινές, οι ιστορίες στο Ανάμεσά μας: 11 Ιστορίες Τρόμου λειτουργούν διότι στον πυρήνα τους ο τρόμος πηγάζει από τον ίδιο τον άνθρωπο, τους φόβους και τις αδυναμίες του. Επομένως, η συλλογή όχι μόνο δικαιολογεί απόλυτα τον τίτλο της, αλλά προσφέρει και ανατριχίλες για όλα τα γούστα.

Το κόμικ Ανάμεσά μας: 11 Ιστορίες Τρόμου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Chaniartoon Press.

Στο πολιτικά φορτισμένο Νερό, ο Πάνος Ζάχαρης καταπιάνεται με τα τέρατα του ρατσισμού και της αποικιοκρατίας, επιφυλάσσοντας μια φρικιαστική έκπληξη στο πλήρωμα ενός πλοίου που μεταφέρει σκλάβους. Η Υπόσχεση του Νίκου Καμπασελέ γοητεύει με το τεχνο-βυζαντινό της σύμπαν, αλλά είναι εκείνη που συνδέεται λιγότερο με τον τρόμο. Την σκυτάλη παίρνει ο Σταύρος Κιουτσούκης, ο οποίος μένει πιστός στο ανάλαφρο, μα ευφυές ύφος των ιστοριών του, παραδίδοντας την πιο κωμική ιστορία της ανθολογίας. Ύστερα, ακολουθεί η σινεφιλική Συνάντηση της Έφης Θεοδωροπούλου για να φτάσουμε στην Κατάρα τη Γριάς του Tasmar. Οι πράσινοι χρωματισμοί και η ελαφρώς σουρεαλιστική εικονογραφία συνθέτουν μία από τις ατμοσφαιρικότερες ιστορίες του τόμου και έρχονται σε αρμονική αντίθεση με την πιο βρώμικη, καφέ αποχρώσεων προσέγιση της Αλεξίας Οθωναίου στο αδίστακτο Από τα Σύκα ως τα Σταφύλια.

Πηγή: thedirectorscut

Μετά από οχτώ χρόνια δράσης το ∆ιεθνές Φεστιβάλ Comic και Αnimation «Chaniartoon» ανοίγει πλώρη για τις εκδοτικές θάλασσες. Οι εκδόσεις κόµικ ανθίζουν στην Ελλάδα µε πολύ πλούσιο υλικό και η Chaniartoon Press µε έδρα της τα Χανιά εγκαινιάζει το πρώτο της κόµικ µε τίτλο «Ανάµεσά µας» µια ανθολογία τρόµου µε πρωτότυπες ιστορίες από εξαιρετικούς καλλιτέχνες, η οποία θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στο 8ο Φεστιβάλ Chaniartoon, στις 28 Σεπτεµβρίου και ώρα 19.00 στο Θέατρο Μίκης Θεοδωράκης, στο Παλιό λιµάνι Χανίων.

Μια συλλογική ανθολογία τρόµου µε πρωτότυπες ιστορίες από 13 δηµιουργούς

 

 

 

 

Το φετινό θέµα του φεστιβάλ «Chaniartoon horror edition», ο τρόµος,  έδωσε την έµπνευση για τη θεµατική του κόµικ «Ανάµεσά µας» και την υλοποίηση µιας πρωτότυπης έκδοσης. Το κόµικ αποτελείται από 11 ανέκδοτες εικονογραφηµένες ιστορίες τρόµου των δηµιουργών: Αγγελική Σαλαµαλίκη, Σπύρος ∆ερβενιώτης (σχέδιο) και ∆ηµήτρης Βανέλλης (σενάριο), Μάνος Λαγουβάρδος, Πάνος Ζάχαρης, Νίκος Καµπασελέ, Σταύρος Κιουτσιούκης, Έφη Θεοδωροπούλου, Tasmar (Τάσος Μαραγκός), Αλέξια Οθωναίου, Γιάννης Ρουµπούλιας, Θανάσης Πετρόπουλος, ενώ το πρωτότυπο, επίσης εξώξυλλο, επιµελήθηκε ο Νίκος Σταυριανός.

Γιατί ο τρόµος είναι τόσο γοητευτικός αλλά και επίκαιρος;

«Γιατί µένουµε άφωνοι και εκστασιασµένοι µπροστά σε πίνακες και γλυπτά που αναπαριστούν φρικιαστικές σκηνές, πραγµατικές ή φανταστικές; Γιατί απολαµβάνουµε τη λογοτεχνία και τα κόµικς τρόµου; Γιατί παίζουµε βιντεοπαιχνίδια µε ζόµπι, φαντάσµατα και µανιακούς δολοφόνους; Γιατί παρακολουθούµε ταινίες και σειρές που µας προκαλούν ανατριχίλες; Ίσως να προσπαθούµε να αρπάξουµε µια από τις λιγοστές ευκαιρίες που µας δίνονται να αισθανθούµε το Υψηλό», µε αυτά τα λόγια προλογίζει την ανθολογία τρόµου ο Γιάννης Κουκουλάς, ∆ρ Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης, ο οποίος µας πληροφορεί για τον τρόµο στον κόσµο των κόµικς.

Ο Steven King, µετρ του τρόµου και συγγραφέας τροµακτικών ιστοριών έχει µιλήσει για την ηδονή και την κάθαρση που µπορεί να µας προσφέρει µια τροµακτική ιστορία όταν βρισκόµαστε σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Απόλαυση καθώς η αδρεναλίνη µας ανεβαίνει κατακόρυφα και κάθαρση γιατί δεν είµαστε εµείς αυτοί που απειλούµαστε, όµως βιώνουµε αυτόν τον υποθετικό κίνδυνο που µας προβληµατίζει, µας προετοιµάζει ή και απλώς µας διασκεδάζει, εφόσον δεν µας απειλεί.

Οι διαφορετικές διαστάσεις του τρόµου

Ο τρόµος µοιάζει δυστυχώς να πρωταγωνιστεί όχι µόνο στην τέχνη και τη βιοµηχανία της ψυχαγωγίας αλλά κυρίως στην καθηµερινότητά µας. Όπως επισηµαίνει ο Γιάννης Κουκουλάς στον πρόλογο του κόµικ: «Σήµερα, τα κόµικς τρόµου αποτελούν ένα διακριτό είδος της ένατης τέχνης στο οποίο, ωστόσο, η βία και το αίµα δεν αποτελούν αυτοσκοπό στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων.  Έρχονται κατά κανόνα να συµπληρώσουν πιο σύνθετες αφηγήσεις για τον διαταραγµένο ανθρώπινο ψυχισµό, την πλήρη αποµάκρυνση από τη φύση, την αποξένωση και την αλλοτρίωση στις σύγχρονες µητροπόλεις, τη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, τη µοναξιά, την απώλεια της ελπίδας, την αβεβαιότητα, τον φόβο για το αύριο.»

«Ανάµεσά µας» (όπως ο οµώνυµος τίτλος) βρίσκονται αυτές οι τροµακτικές ιστορίες, οι οποίες κρύβονται ή και πηγάζουν από βαθιά µέσα µας ως αναµνήσεις, αποκυήµατα της φαντασίας, µύθοι, συλλογικό ασυνείδητο,  εσωτερικές αναζητήσεις, καταστάσεις της πραγµατικότητας που µοιάζουν καθηµερινά ζοφερές και απροσπέλαστες. Ανάµεσα στους 13 δηµιουργούς ξετυλίγεται ένας διάλογος εικονογραφηµένων ιστοριών- ένα άρρηκτο νήµα που ξετυλίγει τον τρόµο κάθε φορά από άλλη οπτική και µας οδηγεί σε νέες διαστάσεις του.

Όπως γράφει το οπισθόφυλλο του κόµικ «από τον λόφο του χωριού κοντά στο Κάστρο, από το σπίτι µε τα κλειστά πατζούρια στο κέντρο της πόλης, από το διαµέρισµα του επάνω ορόφου, το δάσος και το νεκροταφείο, από τα βουνά της Κορινθίας και το ασφαλές σου σπίτι, από έναν κόσµο που δεν υπάρχει καταφθάνει ο τρόµος και σφηνώνει µε δόντια κοφτερά ανάµεσά µας…».

Τεχνοτροπία και εικονογράφηση

Οι 11 εικονογραφηµένες ιστορίες και το εξώφυλλο του κόµικ δεν αναδεικνύουν απλώς τον τρόµο από

διαφορετική σκοπιά αλλά αποτελούν και ένα µωσαϊκό τεχνικών. Κάθε δηµιουργός αποτυπώνει µε το δικό του στιλ και τεχνοτροπία την ιστορία του, δίνοντας τη δυνατότητα στον αναγνώστη να απολαύσει διαφορετικές συνθέσεις σε τεχνικές, παλέτα χρωµάτων και σκηνοθεσία.